“Bilsinler ki adam gider ad kalır”
(Şehriyâr)
Gönül hanemize yine bir hazan rüzgârı esti. Ölüm, her zaman olduğu gibi yine “erken gelen” yakıcı bir nefesti. 30 Ekim 2021 Cumartesi günü öğleden sonra aldığımız acı bir haberle zaman birdenbire durdu. Gözlerimiz bulutlanırken boğazımıza sanki bir yumruk oturdu ve bir kez daha kelimelere sığmayan derin bir ıstırapla yüreğimiz kavruldu.
80 öncesinin o zor günlerinde “din ü devlet, mülk ü millet” aşkıyla vatan müdafaası yapan; başı dik, alnı ak, sevdası Hak olan, “Kevser akan, ‘Gül’ kokan”[1], Türk’ün yürek sesi, Türk dünyasının beşik kertmesi, idealizmin son efsanesi, Anadolu’nun alın teri, “Bu Ülke”nin[2] yerlileri ola...
